Een baby leven is zwaar

Door Daniel:

Opa Jan ik vind het leuk om via jouw blog wat van het zware leven als baby zijn, van mij af te schrijven.Zolang jij er bent wil ik dat toch regelmatig blijven doen.Mamma heeft inmiddels ook een blog en email voor mij gemaakt, maar die kennen nog niet veel mensen. Morgen zal ik hier de gegevens plaatsen.Ook vandaag wil ik weer mijn ei kwijt. Na een controle bezoek bij de kinderarts blijkt dat ik met het huidige voedingsschema voldoende aan kom 200 gr. in 2 dagen. Daarom mag ik nu weer om de 3uur gevoed worden. Dat geeft mij meteen ook weer wat meer rust, en ik vind het leuk om nu na een voeding even rond te kijken, lampen en lichtjes vindt ik erg leuk.

Och en even naar die oude koppen kijken die dan dicht boven me hangen kan ook nog wel. Maar als ik rustig lig te slapen laat me dan svp liggen. Een baby leven is zwaar en je moet direct al veel dingen leren: op tijd poepen en plassen (anders raken mijn ouders meteen in de stress).
Van al die onverstaanbare woorden in diverse talen door elkaar word je ook behoorlijk moe.

Tante Liz is op doorreis naar Parma en kwam nog even langs. Nou die ene fles mocht ze me wel geven. En met haar wilde ik wel een beschuitje eten, maar laten m'n ouders dat nou net vergeten zijn. Aan de voorraad lag het niet van de 24 rollen zijn er nog 20 over. Dus als je tijd hebt, de deur staat open (de ramen niet meer die zijn nu na 1,5 jaar eindelijk gesloten.(goed werk oma Chi). Vanmiddag ben ook meegeweest naar de kerstviering in de kerk, die bom volwas (veel lichtjes en goede muziek ik was er stil van). Na de dienst zijn er familie foto;s gemaakt pa en ma met mij, nog een met opa en oma en een met tante Liz en haar vriend Chris. Oja waar zijn die foto's gebleven papa.